Πες μου πώς φιλάς να σου πω ποιος είσαι.

Έχει χιλιοτραγουδηθεί.
Το περιγράφουν και το ερμηνεύουν χιλιάδες χρόνια.
Έχει αγαπηθεί, έχει γίνει πράξη ιερή, αλλά και όπλο επιθετικό στα χέρια του έρωτα.
Το έχουν λαχταρήσει κρυφά ή φανερά όλοι, άλλοι κατάφεραν να το γευτούν και άλλοι έμειναν με τον ανεκπλήρωτο πόθο.
Είναι η επισφράγιση του θέλω ή δεν θέλω κάποιον το οποίο και θα ορίσει το πόσο τον θέλω, το πώς τον θέλω, χωρίς να μπορεί να κρυφτεί κανένας από τους δυο.
Το φιλί.
Είναι δυο μαγνήτες από σάρκα που ή θα κολλήσουν δυνατά και γερά ή θ’ απωθηθούν όσο και κοντά αν έρθουν, όσο και αν πιεστούν.
Εξαρτάται από τους πόλους που θα βρεθούν απέναντι, όπως και στους μαγνήτες.
Είναι η πράξη που θα δείξει αν δυο άντρες θέλουν ή όχι ο ένας τον άλλον.
Είναι αυτό που θα γίνει γλύκα ή πίκρα ανάλογα με το πώς θα εκφραστεί.
Είναι τα λόγια που δεν γίνονται λέξεις, αλλά σκέψεις και ανατριχίλα. Που ακούγονται πιο δυνατά και από κραυγή στην ψυχή.
Χωρίς αυτό η ένωση δυο σωμάτων είναι λειψή, λίγη, διεκπεραιωτική.
Η δυναμική του μπορεί να δημιουργήσει εξάρτηση όπως ένα ισχυρό ναρκωτικό, που το ψάχνεις συνεχώς, που πολλές φορές δεν γνωρίζεις το μέγεθος της εξάρτησης και το καταλαβαίνεις όταν δεν υπάρχει μόνο.
Είναι αυτό που ανάλογα με το πόσο υγρό ή ζεστό είναι, μπορεί να λειάνει και την πιο δύσκολη πίκρα, να πείσει και τον πιο αναποφάσιστο, να καθορίσει το είδος και τον χρόνο της σχέσης αλλά και την ποιότητα της ερωτικής πράξης.
Είναι αυτό που θα ορίσει τον αρχηγό και τον οπαδό. Χωρίς αμφισβητήσεις, χωρίς ενδοιασμούς.
Αυτό που θα κάνει τον αντίπαλο να παραδοθεί στην μάχη του έρωτα.
Ή να επιτεθεί διεκδικώντας την αρχηγία. Είναι μια διαρκής μάχη, έχει στρατηγικές και ο κάθε υποψήφιος αρχηγός που τιμά την έννοια μάχη, πλήττει, βαριέται με τον εύκολο αντίπαλο.
Το αρσενικό, με την κυτταρική πληροφορία του αρχηγού που έχει μέσα του, δεν σταματά παρά μόνο αν έχει κριθεί ο αγώνας. Παρά μόνο αν ο αντίπαλος δεχτεί την ήττα του. Τότε μόνο τον φέρνει δίπλα του αφού του κάνει ξεκάθαρη τη θέση που βρίσκεται. Μόνο τότε τον αφήνει να ενωθεί πραγματικά μαζί του.
Ο εραστής που δεν φιλάει, που δεν ανταποδίδει την πρόκληση στο φίλημα, είναι σίγουρα αυτός που δεν θέλει να κάνει έρωτα.
Αυτός που έχει τάξει το φιλί του μόνο σε έναν και δεν το παραχωρεί σε άλλον, κάτι σαν τάμα στον άγιο.
Αυτός που φοβάται την τιμωρία του δικού του άγιου που τον όρκισε, σαν να τον έχει πείσει να καλογερέψει.
Αυτός που δεν δίνει το φιλί είναι αυτός που φοβάται να υπάρξει μαζί με άλλον, όχι μόνο με το σώμα αλλά και με την ψυχή του. Και είναι σε όλες του τις σχέσεις έτσι μόνος.
Το φιλί είναι τέχνη και κάθε τέχνη έχει τεχνικές.
Σωστά, μόνο που οι τεχνικές είναι τόσες όσοι και οι άνθρωποι και ποτέ δεν μοιάζει με κάποιο προηγούμενο, ακόμα και με τον ίδιο άνθρωπο.
Αυτός που ψάχνει να μάθει πώς θα φιλάει καλά είναι σαν να ρωτάει αν όλοι οι άνθρωποι είναι ίδιοι.
Ο τρόπος που φιλάει ο εραστής είναι σαν παρουσίαση του χαρακτήρα του.
Το τέλειο φιλί είναι αυτό που δίνει ο εραστής όχι ως θεατής αλλά ως ηθοποιός. Και σε κάθε παράσταση όσο κακή κι αν είναι, μόνο οι ηθοποιοί που καταθέτουν ψυχή αφήνουν εντυπώσεις. Καλές ή κακές δεν έχει σημασία. Είναι σημαντικό όμως να μην περάσουν απαρατήρητοι, αδιάφοροι.
Το αδιάφορο φιλί είναι πάντα μια κακή παράσταση.
Και όταν πια μετά από πολλούς πειραματισμούς φτάσει ο εραστής στη γνώση, τότε θ’ ανακαλύψει πως το φιλί που πρέπει να περιμένει ή να δώσει είναι ίδιο με τον άντρα που έχει απέναντί του.
Ο τσιγκούνης θα φιλάει με προσοχή μήπως και χρειαστεί να σπαταλήσει περισσότερο σάλιο και επιθυμία. Προτιμά να την κρατά στα σεντούκια της ψυχής του μέχρι να κακοφορμίσουν και να χαλάσουν, αλλά δεν θα τα δώσει. Και αν το δώσει δανεικό θα είναι.
Ο γαλαντόμος το δίνει απλόχερα, χωρίς να κρατάει καβάντζες και πισινές, αναπληρώνει η ζωή διαρκώς τ’ αποθέματά του.
Ο δειλός θα περιμένει να τον πάρουν από το χέρι και να τον πάνε στο φιλί που ποθεί αλλά φοβάται να πλησιάσει. Και το φιλί του φοβισμένο θα είναι.
Ο μαχητής, αυτός που διεκδικεί τη ζωή του, δεν το θέλει έτοιμο, θέλει να το κερδίσει με την αξία του, θέλει να δώσει μάχη για να το γευτεί.
Ο κλέφτης του φιλιού θα το πάρει και θα φύγει, δεν θα το μοιραστεί γιατί έχει μάθει να ζει με τις κλοπές του.
Ο βίαιος, ο καυγατζής μπορεί να το δει μόνο σαν βιασμό, αδιαφορώντας για τον άλλον. Απλώς τον χρησιμοποιεί για τη δική του ηδονή.
Ο πράος, ήρεμος και συγκαταβατικός θα φιλήσει με τον ίδιο τρόπο. Σαν να συνεχίζει την ανιαρή ζωή του. Ποτέ δεν θα τον ξεσηκώσει, ποτέ δεν θα τον αναστατώσει ένα φιλί.
Ο ψυχαναγκαστικός, αν τελικά φιλήσει, θα το κάνει σαν να διπλώνει προσεκτικά το παντελόνι του πριν πέσει για ύπνο. Να μη χαλάσει η τσάκιση όταν θα το βάλει στην κρεμάστρα. Στην ίδια κρεμάστρα που είναι κρεμασμένο και το φιλί του.
Αν αν το κάνει τελικά θα προσέχει μην χαλάσει η διπλωμένη ηδονή του. Η ηδονή που τη σιδέρωσε καλά στην ψυχή του και την άφησε εκεί. Μόνη της.
Μια πιο προσεκτική παρατήρηση του ανθρώπου που θα βρεθεί δίπλα σας, του χαρακτήρα του κυρίως, δείχνει με ακρίβεια το πώς φιλάει.
Δεν υπάρχει καλό και κακό φιλί. Υπάρχουν άντρες που φιλάνε.
Ούτε μπορεί να κριθεί το φιλί κάποιου, παρά μόνον αν είναι εκείνος που φιλήθηκε.
Σε άλλον αρέσει ο τσιγκούνης, σε άλλον ο ψυχαναγκαστικός, σε άλλον ο καβγατζής.
Οι άντρες που ταιριάζουν στο φιλί, ταιριάζουν και σε πολλά άλλα. Έστω και αν δεν μοιάζουν, σίγουρα αλληλοσυμπληρώνονται.
Όλοι οι χαρακτήρες δείχνουν με τα χείλια τι θέλουν, μέχρι πού είναι διατεθειμένοι να φτάσουν.
Τα χείλια με όπλο τη γλώσσα θα ορίσουν την πρώτη γνωριμία, θα ορίσουν τα όρια της ηδονής, θα ορίσουν τέλος την αγαπημένη «παραβατικότητα» της κρεβατοκάμαρας που θα είναι το αγαπημένο τους κοινό μυστικό.
Όταν κάποιος λέει «τι ωραία που φιλάει ο εραστής μου» εννοεί «τι ωραία που φιλάει εμένα» όχι γενικά και αόριστα.
Αλλιώτικα φίλαγε πριν κάποιον άλλον γιατί ήταν άλλος χαρακτήρας.
Μα και στο ζευγάρι που γνωρίζεται, σπάνια μοιάζει το κάθε φιλί με το προηγούμενο.
Η διάθεση, η ψυχική κατάσταση του εραστή αποτυπώνεται αμέσως στα χείλια. Δεν μπορεί να είναι το ίδιο όταν είναι ήρεμος και το ίδιο αν λίγο πριν του έκλεψαν το πορτοφόλι.
Τα χείλια που φιλούν δεν είναι μηχανές να δίνουν το ίδιο φιλί με όλους.
Είναι σχεδόν αυτόνομα, λειτουργούν για να διερευνήσουν, ν’ ανακαλύψουν τις ενδόμυχες επιθυμίες και να δώσουν την έγκριση αν θα τις κάνει πράξη το ζευγάρι ή όχι.
Πολλές φορές δεν χρειάζεται καν να δοκιμάσει κάποιος το φιλί για να βγάλει συμπεράσματα. Υπάρχουν χείλια που προκαλούν στον άλλον από απόσταση να στάξει λίγο σάλιο στην άκρη των χειλιών του, το εκπέμπουν, όπως εκπέμπουν τα μάτια ή η στάση του σώματος.
Ακολουθείστε αυτά τα χείλια, σπάνια δεν θα είναι μαγική η συνέχεια.
Μην το παρακάνετε όμως και αρχίσετε να φιλάτε αγνώστους στο τρένο ή στο ασανσέρ.
Μπορεί να υπάρξουν προβλήματα.
Καλά φιλιά.