Πέντε αισθήσεις, όσφρηση.

Σάββατο απόγευμα μόλις είχε σχολάσει από τη δουλειά του.
Κατάκοπος από την κούραση της βδομάδας, αλλά χαρούμενος που επί τέλους έφτασε στο τέλος της.
Άναψε το θερμοσίφωνα, παρ’ όλο που είχε ηλιακό και υπήρχε πάντα ζεστό νερό, σήμερα ήθελε καυτό και πολύ, ήθελε να κάνει το μπάνιο του Σαββάτου. Πιο προσεκτικό, πιο επιμελημένο με επιμονή στις λεπτομέρειες.
Ζούσε μαζί με το Γιώργο που δεν είχε επιστρέψει ακόμα, και παρ’ όλο το κρύο του άρεσε να κυκλοφορεί γυμνός στο σπίτι μέχρι να ζεσταθεί το νερό.
Άρχισε να ξεντύνεται.
Έβγαλε πρώτα τα μποτάκια και μετά τις καφέ βαμβακερές κάλτσες.
Πολύ καθαρός, έκανε κάθε μέρα μπάνιο, αλλά τώρα με το κρύο καμιά φορά βαριόταν.
Έτσι και σήμερα, είχε από προχτές να κάνει μπάνιο, έλλειπε σε επαγγελματικό ταξίδι ο Γιώργος και έκανε κοπάνα από το νερό.
Κοίταξε τη διπλωμένη κάλτσα που από το περπάτημα γυάλιζε λίγο από κάτω. Τα πόδια του ποτέ δεν μύριζαν, περιποιημένα πάντα τα γυαλιστερά του νύχια και μωρουδίστικο το δέρμα στις φτέρνες και στο υπόλοιπο πόδι.
Μια ελαφριά μυρωδιά του ήρθε στην μύτη. Δεν μπορούσε να καταλάβει αν ήταν από τα παπούτσια ή από τις κάλτσες.
Μια μυρωδιά όχι απωθητική αλλά γνώριμη. Έφερε τις κάλτσες στην μύτη του να βεβαιωθεί πως πράγματι μύριζαν. Όντως. Ήταν η μυρωδιά του σώματός του. Χάρηκε. Κάθε φορά που καταλάβαινε μια μυρωδιά στο σώμα του, ήταν σαν να ξανασυστηνόταν με τον εαυτό του. Ήταν ένα δείγμα βαθιάς αλλά απόλυτα προσωπικής επανασύνδεσης με το βαθύτερο είναι του. Αυτό του έδινε σιγουριά, αυτοπεποίθηση. Ήταν ένα δείγμα πως οι δυο τους τα πάνε καλά, πως γνωρίζονται και ταιριάζουν. Ένα μειδίαμα ικανοποίησης χαράχτηκε στα χείλια του.
Ανασήκωσε την μασχάλη και η μυρωδιά του καθαρού δικού του ιδρώτα τον έκανε να χαρεί. Δεν χρησιμοποιούσε σχεδόν ποτέ αποσμητικό, εκτός αν έπρεπε να πάει σε κάποιο ταξίδι, για να μπορεί κρυφά και μακριά από τα υπόλοιπα βλέμματα να παίρνει μια μικρή δόση οσμής.
Συνέχισε να γδύνεται και όταν ήταν όπως τον γέννησε η μάνα του, χαϊδεύτηκε μπροστά και έφερε μετά στο χέρι στην μύτη. Τότε πια ησύχασε. Σαν να τον διαβεβαίωσαν οι ορμόνες που δεν τις είχε καλύψει το σαπούνι πως όλα πάνε καλά.
Αυτό το έκανε και μερικές φορές μέσα στην μέρα, όταν δυσκόλευαν τα πράγματα, έβαζε το χέρι μπροστά για να χαϊδέψει αλλά κυρίως να μυρίσει. Αυτή η ελάχιστη μυρωδιά που έφερνε διακριτικά μετά στην μύτη, ήταν σαν ένα χτύπημα συμπαράστασης στην πλάτη, σαν να του έλεγε: προχώρα μη φοβάσαι.
Όλο αυτό το τελετουργικό το έκανε από έφηβος, από αυτήν την ηλικία που τ’ αγόρια δεν κάνουν συχνά μπάνιο προσπαθώντας ν’ ανακαλύψουν την αρσενική τους φύση μέσα από τις μυρωδιές του σώματός τους, μέχρι τώρα που κόντευε τα τριάντα.
Η μυρωδιά των άλλων, είτε γνωστών είτε εραστών, ήταν από τα πιο σημαντικά στοιχεία για το αν θα ταιριάξει ή όχι. Πολλές φορές δεν το καταλάβαινε πως προερχόταν από αυτήν την αίσθηση, αλλά ποτέ δεν έπεφτε έξω. Αναζητούσε, άλλοτε διακριτικά και άλλοτε επίμονα αλλά κρυφά, ειδικά με τους εραστές, να δει αν ταιριάζει ή όχι.
Οι οσμές που αναδύει κάθε σώμα προσδιορίζουν τον χαρακτήρα αλλά και τη διάθεση του καθένα. Υπάρχουν μυρωδιές επιθετικές, βίαιες, γλυκιές, τρυφερές, απωθητικές, ελκυστικές, ερωτικές, όσοι δηλαδή είναι και οι ανθρώπινοι χαρακτήρες, όσες είναι και οι διαθέσεις αλλά και οι συνθήκες στις οποίες ζει κάποιος.
Είναι η οσφρητική ταυτότητα του καθένα.
Αν ζει σ’ ένα περιβάλλον που τον αγχώνει, ή αν βρίσκεται σε μια σχέση που καταπιέζεται, αυτό θα βγει και στις μυρωδιές του σώματός του. Όσα δεν θα μπορεί να πει με λόγια, όσα δεν θα μπορεί να κάνει πράξεις τα «λέει» με την μυρωδιά του σώματος.
Συνήθως οι σωματικές μυρωδιές που απωθούν είναι αυτές που γίνονται «επιθετικές», αυτές που η μύτη αντιλαμβάνεται ανεπαίσθητα σχεδόν, πολλές φορές και ασυνείδητα. Αμέσως μπαίνει το σώμα σε μια επιφυλακή ή τουλάχιστον στην άμυνα.
Όταν δυο άντρες ταιριάξουν ίσως το πιο σημαντικό που συμβαίνει είναι το ταίριασμα των οσμών που αποπνέουν τα σώματά τους.
Όχι να είναι ίδιες, αλλά να ταιριάζουν. Να προσκαλεί και να προκαλεί τον άλλον ερωτικά και σεξουαλικά. Ο τρόπος που θα κάνει έρωτα ένα ζευγάρι εξαρτάται από το τι θα μυρίσει ο ένας στον άλλον. Το ίδιο και η ένταση ή το πάθος του έρωτα. Η ώρα που κάνει έρωτα ένα ζευγάρι έχει μεγάλη σχέση με τη διάθεση. Ποτέ δεν είναι ίδιος. Άλλοτε είναι γλυκός και τρυφερός, άλλοτε είναι δυναμικός, άλλοτε αδιάφορος. Όλα αυτά μια λίγο εκπαιδευμένη μύτη μπορεί να τα καταλάβει από την πρώτη στιγμή.
Και βέβαια μπορεί να παρέμβει στις οσμές του ανθρώπου που είναι ερωτευμένος. Αν αντιληφθεί για παράδειγμα μια παθητικότητα και τον απωθήσει, ή απώθηση αυτή θα εκφραστεί και με μια απωθητική οσμή που θα κινητοποιήσει το ταίρι του. Ένα «πεινασμένο» ερωτικά σώμα θ’ αναζητά οσμή που θα το κάνει να «χορτάσει» από το περίσσεμα του αγαπημένου του.
Αυτά σκεφτόταν χαζεύοντας τα πόδια του όταν μπήκε ο Γιώργος στο σπίτι.
Ήθελε να προλάβει να έχει κάνει μπάνιο, αλλά πήγε έτσι όπως ήταν γυμνός και τον αγκάλιασε. Τον φίλησε στο λαιμό για να του έρθει στην μύτη η μυρωδιά του σώματός του. Δεν έπεσε έξω, μέσα από την μάλλινη μπλούζα και κάτω από το πουκάμισο, αναδυόταν μια ελαφριά μυρωδιά που προερχόταν από την κοιλιά του και το στήθος του, διαφορετική από αυτήν που είχε το ύφος του. Μοσχομύριζε καθαρή τεστοστερόνη. Μπήκε διαμαρτυρόμενος για την κούραση που ένιωθε αλλά η μυρωδιά έλεγε πως θέλει να τον ρίξει στο κρεβάτι και να γίνει το σώσε. Το έκρυβε για να τον παραπλανήσει. Το κατάλαβε.
Όχι μόνο δεν αντιστάθηκε αλλά έκανε τον έκπληκτο (και καλά) που τον κορόιδεψε.
Τελικά έκαναν μπάνιο μαζί μετά από πολλή ώρα.