Μαθημένη συμπεριφορά

Οι κινήσεις για να φτιάξω καφέ είναι πέντε.
1. Βάζω νερό στο ποτήρι
2. Βάζω καφέ
3. Βάζω ζάχαρη
4. Το χτυπάω
5. Βάζω παγάκια
Τον τελευταίο καιρό έρχεται συχνά μια φίλη στο σπίτι όπου ετοιμάζω δυο καφέδες. Στον δικό της βάζω άσπρη ζάχαρη και στο δικό μου μαύρη.
Τις τρεις πρώτες φορές στο δικό μου δεν έβαζα ζάχαρη και το καταλάβαινα όταν έπινα την πρώτη πικρή γουλιά.
Ερμηνεία : Επειδή η κίνηση της ζάχαρης είχε γίνει βάζοντας την άσπρη στη φίλη μου, δεν την επαναλάμβανα.
Αυτό ακριβώς είναι η μαθημένη συμπεριφορά.
Στη θέση του καφέ βάλτε όποια κίνηση θέλετε. Θα διαπιστώσετε με φρίκη πως κάτι που κάνετε μηχανικά χωρίς την παρέμβαση της λογικής, πολύ δύσκολα αλλάζει.
Στη θέση του καφέ βάλτε τον τρόπο που σχετίζεστε με τους ανθρώπους.
Ο τρόπος που έχει μάθει κανείς να συμπεριφέρεται αν ξεφύγει από εκείνο που κάνει συχνά, του φαίνεται ξένο, άγνωστο και δεν το κάνει.
Αν έχεις μάθει να διεκδικείς τη ζωή, θα συνεχίσεις να το κάνεις.
Αν έχεις μάθει να σου τα προσφέρουν έτοιμα, θα συνεχίσεις να το κάνεις.
Αν έχεις μάθει να αγαπάς, να συγχωρείς, να συμπονάς, να μισείς, ή να εκφράζεις οποιοδήποτε άλλο συναίσθημα θα συνεχίσεις να το κάνεις θεωρώντας πως δεν υπάρχει κάτι άλλο.
Η μαθημένη συμπεριφορά μπορεί ν’ αλλάξει μόνο αν τη βάλει κανείς κάτω από ένα αξιακό πλαίσιο, με τη συνεχή επέμβαση της λογικής όταν το συναίσθημα προκαλεί δυσκολία στις σχέσεις.
Με διαρκή παρατήρηση και προσπάθεια.
Α! και όταν ακούτε κάποιον να σας λέει το περιβόητο «εγώ έτσι είμαι», φύγετε. Είναι χαμένος κόπος και χρόνος το να προσπαθήσεις να τον κάνεις να μετακινηθεί αν δεν το θέλει ο ίδιος.
Ο άνθρωπος αλλάζει μέχρι την τελευταία του πνοή, ανάλογα με τις κοινωνικές και προσωπικές συνθήκες που θα βρεθεί.
Κάθε ανθρώπινος χαρακτήρας είναι ποτάμι που ρέει, δεν είναι βουνό ακίνητο.