Ήθελε να αλλάξει μόνος του την καινούρια χρονιά.
Κοιμήθηκε νωρίς το βράδυ, η ημέρα ήταν για εκείνον η αλλαγή, όχι η νύχτα.
Όταν ξημέρωσε σηκώθηκε για να κάνει την τελετή που ήταν αφιερωμένη στο μέσα και στο έξω του.
Θέρμανε το σπίτι, σιδέρωσε τα καθαρά ρούχα και γέμισε την μπανιέρα.
Ήθελε να καθαριστεί κάθε σημείο του σώματός του.
Μούλιασε αρκετή ώρα στα αφρόλουτρα και στις μυρωδιές τους, νιώθοντας πως τώρα φεύγει από πάνω του η παλιά χρονιά. Μαζί της και κάθε τι ακάθαρτο αλλά και καθαρό.
Τα αποχαιρετούσε παρατηρώντας τα με αγάπη, ήταν κομμάτια του εαυτού του, είτε ήταν εύκολα είτε δύσκολα.
Η καθαριότητα ήταν επιμελημένη και κρατούσε πολλή ώρα.
Λούσιμο, σφουγγάρι με σαπούνι σε όλο το σώμα, περιποίηση νυχιών, ποδιών και χεριών, πλύσιμο δοντιών, όλα.
Έπαιζε σε όλη τη διάρκεια της κάθαρσης χαρούμενη κλασική μουσική, με τα τηλέφωνα κλειστά. Δεν ήθελε να τον διακόψει κανείς στη δική του ώρα.
Ήταν η πιο σημαντική μέρα της ζωής του, όχι απολογισμού μα κάθαρσης.
Μάλλον ξεκαθαρίσματος.
Ήταν η μόνη μέρα που είχε το ρόλο του θεατή με πρωταγωνιστή τον εαυτό του και όχι του σκηνοθέτη.
Τελείωσε, σκουπίστηκε προσεκτικά να μην μείνει καθόλου υγρασία πάνω του με την καθαρή πετσέτα.
Ντύθηκε ζεστά και μόνο τότε έφτιαξε έναν καφέ να πιει, κοιτάζοντας από το παράθυρο τον ουρανό αρκετή ώρα, με το μυαλό να αδειάζει, να καθάρεται όπως λίγο πριν το σώμα του.
Ένιωσε ευγνωμοσύνη και μόνο που υπάρχει.
Πάμε! Είπε μέσα του, να γνωρίσουμε την Καινούρια Χρονιά.