Μικρό τριάρι διαμέρισμα σε εργατικές πολυκατοικίες.
Απόγευμα φθινοπώρου, η μάνα στην κουζίνα, ο γιος και η κοπέλα του ετοιμάζονται να φύγουν.
Η κοπέλα τόλμησε να ψελλίσει πως ίσως να έχει ψύχρα έξω και είναι ελαφριά ντυμένη.
Η μάνα παρατάει την κουζίνα, βγαίνει σκουπίζοντας τα χέρια της και με δυναμικό τρόπο παρεμβαίνει:
-Βάλε μια ζακέτα, θα κρυώσεις.
Στις αμήχανες αντιδράσεις της κοπέλας πως δεν είναι και τόσο αναγκαίο, το επανέλαβε δεκαεφτά φορές από το σαλόνι μέχρι την πόρτα του ασανσέρ.
Δεκαεφτά φορές μετρημένες μια – μία.
Εννοείται πως η κοπέλα δεν ξέρει να προστατέψει τον εαυτό της.
Εννοείται πως είναι ανίκανη ν’ αντιληφθεί τον κίνδυνο του να κρυώσει και να τρέχουν.
Εννοείται πως μόνο η μάνα που έχει περάσει πολλά μπορεί να γνωρίζει πιο είναι το σωστό.
Εννοείται πως ο γιος άκουγε και παρακολουθούσε με δέος την μάνα που «ήξερε» και την κοπέλα του με απορία που δεν εφάρμοζε τις εντολές της.
Όταν έφυγαν τα παιδιά η μάνα μονολογούσε έντρομη: «πάλι εγώ θα τρέχω, αυτά τα παιδιά δεν ακούν κανέναν».
Ήμουν άφωνος παρατηρητής σ’ αυτήν την τόσο συνηθισμένη και κανονική σκηνή.
Τρόμαξα. Είδα την επιθετικότητα στο βλέμμα της μάνας, την άυλη βία προς την κοπέλα, την υπερβολή, την ακύρωση και το πνίξιμο της προσωπικότητάς της.
Ήταν δεδομένο πως η κοπέλα ήταν τουλάχιστον «ανίκανη» για το γιο της, εκτός αν εφάρμοζε τις συμβουλές της.
Ήταν δεδομένο για το γιο της πως οι συμβουλές της μάνας ήταν ιερές.
Με αφορμή αυτό το περιστατικό ξεκίνησα ν’ αναζητώ τη βία που ασκούν με τον τίτλο της «προστασίας» οι πάντες.
Κατέγραψα και προσέγγισα μέσα από τις σελίδες που θα διαβάσετε τον χειριστικό τύπο ανθρώπου.
Αυτούς που θέλουν να ελέγχουν τα πάντα στους γύρω τους, τους τρόπους και τις μεθόδους που μηχανεύονται «για το καλό τους».
Αυτούς που πνίγουν συνειδήσεις και αυθόρμητες συμπεριφορές.
Αυτούς που το να θέλει κανείς να είναι ανεξάρτητος και ελεύθερος να επιλέγει το πώς θα ζήσει το θεωρούν έγκλημα.
«Η ζακέτα» λοιπόν, μια μυθοπλασία που γράφηκε με αφορμή ένα καθημερινό περιστατικό.
Μια μυθοπλασία ενός χειριστικού ομοφυλόφιλου προς τους συντρόφους του.
ΖΑΚΕΤΑ (Πρόλογος)
